Wyobraź sobie sobotni poranek: kawa pachnie w kubku, a przed Tobą stoi karton wielkości małej lodówki. Właśnie przyjechał ― elektryczny Hitway BK16. Zanim wyjedzie na pierwszą rundę po mieście, musi przejść rytuał składania. Dziś poprowadzę Cię przez każdy etap, tak abyś bez problemu mógł złożyć ten rower.
BK16 to legalny „obywatel” Unii Europejskiej ― pełna certyfikacja, żadnych stresów przy policyjnej kontroli. Występuje w trzech odmianach: czarnej, białej i ciemnoniebieskiej. Ja postawiłem na czarny lakier z turkusowymi napisami, bo w świetle dziennym wygląda jak morska fala na asfalcie.
Co drzemie w ramie-V?
-
Akumulator 48 V, 18 Ah schowany w rurze ― elegancko, nic nie wystaje.
- Advertisement -
-
Silnik 250 W w tylnej piaście, 60 Nm momentu obrotowego.
-
Czujnik kadencji ogranicza prędkości w zależności od biegu; jedni kochają, inni wolą czujnik momentu ― pogadamy w recenzji.
-
Amortyzator sprężynowy z przodu, koła 26″ z oponą 3″ – nie fatbike, lecz solidny „mieszczuch”.
-
Nośność 125 kg, masa własna niecałe 30 kg, a deklarowany zasięg? 70 – 120 km.
Co siedzi w kartonie
Karton wygląda niepozornie, ale w środku:
-
gruba instrukcja w kilku językach, stos certyfikatów,
-
zestaw narzędzi (mój ósmy taki sam, lecz pierwszy z osobną instrukcją i unijnymi naklejkami),
-
ładowarka 48 V, ręczna pompka, odblaski,
-
moduł antykradzieżowy „pod siodełko”,
-
pedały, szybkozamykacz, drobne klucze do szprych.
Mój patent na bezbolesne wyjęcie:
-
wyjmuję luźne części,
-
kładę karton na boku,
-
wysuwam rower razem z wszystkimi piankami.
Nie rozrywam folii od razu – ona będzie ochronną zbroją przy dalszych operacjach.
Montaż — krok po kroku
Siodełko
Sztyca z siodłem przychodzi gotowa. Wsuwam ją do ramy, ustawiam tak, by czubek był na jednej linii z kierownicą ― później posłuży jako podpora, gdy przekręcę rower do góry kołami.
Mostek i kierownica
Transportowo mostek stoi „tyłem naprzód”. Luzuję boczne śruby i tę centralną, obracam o 180°, wyrównuję z kołem i dokręcam. Przedni dekiel mostka odkręcam w całości (cztery śrubki), bo wtedy najwygodniej wsunąć kierownicę. LCD fabrycznie siedzi na kierownicy, ale kable blokują mi dostęp – więc wyświetlacz odlatuje na moment do miękkiej szmatki. Gdy kierownica złapie cztery śruby, ustawiam jej kąt i dopiero wtedy wraca LCD.
Przednie koło
Opaska, plastik, gąbka – wszystko doleci do pudła z odpadami. Do piasty trafia szybkozamykacz: sprężyna ► piasta ► sprężyna ► nakrętka (tylko kilka obrotów). Teraz akrobatyka: rower do góry nogami. Druga para rąk mile widziana, bo w powietrzu kierownica żyje własnym życiem. Tarczę wkładam między klocki, dociskam szybkozłączkę, sprawdzam centryczność. Tarcza lekko ociera? Luzuję zacisk, prostuję, dociskam – cisza.
Pedały
L-ka w lewo, R-ka w prawo. Najpierw palcami, żeby gwint złapał gładko, potem klucz z zestawu i krótkie „klik”.
Błotniki
Tylny uwolniony z trytytek, gąbka do kosza, wsporniki do bagażnika – gotowe. Przedni wymaga siły perswazji: śruba → lampka LED → blacha błotnika → widelec → nakrętka samokontrująca. Dopiero potem cienkie wsporniki po bokach i drobna korekta, żeby nic nie ocierało.
Finałowa kontrola
Stawiam rower na kołach, zdejmuję resztki folii, biorę klucz dynamometryczny: mostek – klik, sztyca – klik, szybkozamykacz – klik. Linki bez supełków, hamulce nie trą, przerzutka pracuje gładko.
Bateria w gniazdko, 6–8 h i pełna. Krótka jazda próbna: jeśli nie słyszysz tarcia ani stuków, możesz ruszać na pierwszy miejski „quest”.
Dzięki, że byliście ze mną w tej montażowej historii. W następnym odcinku zabieram BK16 na ulicę – zobaczymy, jak radzi sobie w realnym ruchu.
