Squid Game stał się prawdziwym ogólnoświatowym fenomenem. Historia zdesperowanych ludzi, którzy biorą udział w krwawym turnieju gier dla dzieci, bije rekordy popularności. Jak powstawał ten serial? Czy będzie drugi sezon?
Serial Squid Game wyreżyserował Hwang Dong-hyuk, który jest także autorem scenariusza i pomysłodawcą całej historii. Scenariusz powstawał przez dwa lata i został ukończony w 2009 roku. – Czytałem mnóstwo komiksów i moim marzeniem było stworzenie komiksowej historii, której akcja rozgrywałaby się w Korei – wyjaśnia Hwang Dong-hyuk. Hwang debiutował jako reżyser dlatego ostatecznie postanowił zmienić komiks w film.
Chociaż scenariusz „Squid Game” był gotowy już w 2009 roku, Hwang Dong-hyuk musiał odłożyć go na półkę i zająć się innymi projektami. – Wtedy scenariusz tego serialu wydawał się bardzo brutalny. Niektórzy uważali, że jest zbyt skomplikowany i nie ma szans na komercyjny sukces. Nie udało mi się zebrać wystarczających środków na produkcję, a szukanie obsady też nie było łatwe. Próbowałem zrealizować ten projekt przez rok, ale w końcu musiałem się poddać. Scenariusz dojrzewał w szufladzie, a reżyser zajął się innymi filmami, które jak się okazało, odniosły sukces.
Scenariusz Squid Game przeleżał w szafie w sumie przez 10 lat. Reżyser Hwang Dong-huyk zainteresował tą historią producentów Netflixa. – Dostałem pełną swobodę twórczą — mówi — mogłem pracować tak, jak chciałem. Dzięki tej możliwości reżyser rozwinął swoją historię, przekształcając ją w serial, który teraz ogląda cały świat.
Jednym z najbardziej rzucających się w oczy wizualnych aspektów serialu jest, kolorowa scenografia, która wyróżnia go na tle innych opowieści o przetrwaniu. Dyrektor artystyczny Chae Kyoung-sun wyjaśnia: – Tworząc plany zdjęciowe, zależało nam, aby pobudzić widzów do myślenia o ukrytym przekazie serialu „Squid Game”. Ogromne instalacje i żywe kolory przenoszą ich do realistycznego, ale fantastycznego świata. W końcu serial nawiązuje do dziecięcej wyobraźni i gier z lat młodości.
Reżyser Hwang Dong-hyuk celowo wybrał gry dla dzieci, które wszyscy znają i które mają proste zasady. Jednak po przeanalizowaniu tych gier widać, ile planowania włożono w każdą rundę. Na pierwszy ogień idzie popularna gra „Red Light, Green Light”. Robot jest wzorowany na dziewczynce z podręczników dla dzieci. Jednak gra szybko zmienia się w walkę o przetrwanie. Zastosowanie tak ogromnych planów zdjęciowych sprawiło, że gra aktorska stała się bardziej naturalna – aktorzy mieli poczuć się jak na wielkim planu zabaw. Z kolei połączenie miejsca kojarzącego się z przyjemnością i zabawą z walką o przetrwanie dość mocno zadziałało na wyobraźnię.